Ziekenhuis

zaterdag morgen worden we gebeld of ik met spoed naar Oma kan want ze heeft de hele nacht in haar ondergoed boven op bed gelegen, en het raam staat altijd op een kiertje. Bij aankomst in het ziekenhuis was ze 28.4 graden. ernstig onderkoeld dus, ze werd onder een warme luchtdeken gelegd en `s avonds was ze weer redelijk op temp. Maar het ergste is ze herkent ons niet meer , dus er is meer gebeurd dan alleen bloot op bed gelegen . ze ligt nu op de IC maar haar nieren werken haast niet meer eten deed ze thuis steeds slechter en op de IC kreeg ze alleen maar glucose water en nog van alles. Henk was ook gekomen met Gerda en die hebben Sandra en Vincent ook gewaarschuwd dat het zeer ernstig is met OMA  Karin is `s avonds met mij nog geweest en toen waren we met 6 personen en zijn we  later maar weg gegaan want ze was erg onrustig de hele dag eigenlijk en je zag haar maar met haar ogen in de rondte kijken maar ze wist totaal niet waar ze was en wie wij waren.
Ik kreeg nog de vraag over me heen of ze het bewust gedaan zou kunnen hebben, nu dat dacht ik niet!!!! ze zei wel elke keer het is goed geweest en als ik geroepen wordt dan heb ik een goed leven gehad, het is goed geweest. Vanddag weer geweest en nadat ik er een poosje zat werd bij Oma een sonde slang ingebracht om haar nog wat sondevoeding te geven.
Gerda en Henk waren er nog niet lang toen de neuroloog kwam en die zei dat ze nog een scan gingen maken maar dat Gerda En Henk beter weg konden gaan in verband met het aankomende slechte weer.
ik ben niet veel later ook gegaan, denk dat mijn  mobiel vol staat met oproep gemist, van Piet en Karin.We hebben wel duidelijke afspraken gemaakt met de artsen  daar en we waren het met zijn allen eens over wat te doen en niet te doen.