Vanmorgen kreeg ik het verzoek om vanmiddag om 4 uur in ziekenhuis te zijn.Hendrik gewaarschuwd en die heeft geprobeerd afspraak om te zetten naar zaterdag middag, want ja Meppel ligt niet naast de deur en dat kon krijgen we om 2 uur bericht toch vandaag bij arts komen.
Hendrik heeft toen alles op alles gezet om op tijd hier te zijn en Gerda was nog gevallen in het bos, want de honden sprongen tegen haar op. Sandra was er om 16.10 en toen waren wij reeds bij de arts , maar die heeft Sandra bijgepraat.
We moesten zeggen wat we wilden want het ging toch wel slechter met haar, maar we waren duidelijk niet langer doorgaan met medicatie toedienen en alleen nog maar pijn bestrijding en dormicum een slaapmiddel zodat ze rustig in kon slapen maar dat kon een paar uur tot dagen duren dus zeiden wij we kijken hoe het gaat als ze die middelen krijgt, onderussen Karin en Frank en Piet gewaarschuwd voor als ze nog afscheid wilden nemen dat het nu moest en na het toedienen van de medicatie vertelde de zuster dat zij het gevoel had dat het binnen 1 dag wel eens over zou kunnen zijn. Wezagen al snel dat het middel werkte en dat de hartslag steeds langzamer werd en toen Karin en ik alleen met Oma waren zei ik telkens ga maar Mam het is goed geweest ga maar naar Papa want jullie hebben mekaar heel veel te vertellen, daarna zakte ze steeds verder weg en toen iedereen er weer was zei Karin tegen Gerda de cijfers van de hartslag worden steeds lager, ja zei Gerda ik zie het.
Om 18.45 was ze weg en het was heel rustig gegaan zodat we er geen nare herinnering aan over houden, want ook voor mij was het de eerste keer dat ik iemand zag sterven. Sandra had het er wel moeilijk mee en Karin liet ook een traantje gaan, maar het was mooi om te zien hoe iemand weg kan gaan. Zijn nog een poosje daar gebleven en wat afspraken gemaakt en morgen gaan we alles regelen in de flat van Oma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten